Week twee in Flagstaff

Na een mooie en zware baantraining in Cottonwood ben ik nu aan het genieten van het zonnetje in Flagstaff. Deze zaterdagmiddag hebben we geen trainingen meer op het programma staan, dus dat betekent dat ik nu tijd heb om eens terug te blikken op een aantal trainingen van de afgelopen week.

Na duurtrainingen op maandag en dinsdag, reisden we op woensdag met een deel van de groep af naar Sedona. Door de warmere temperatuur en de aanwezigheid van iets meer zuurstof is Sedona, dat op 1300m hoogte ligt, een meer geschikte plek voor lopen op hoog tempo dan Flagstaff. De combinatie van het lopen op 800 meter snelheid en het prachtige uitzicht vanaf de atletiekbaan, maakt dat trainen in Sedona zeker geen straf is.

Omdat ik vanwege mijn hamstring op dit moment maximaal een keer per dag een looptraining doe, begon ik donderdagochtend rustig met een halfuurtje op de crosstrainer. Een training op de crosstrainer is over het algemeen een stuk minder fysiek belastend dan hardlopen. Hierdoor kon ik in de middag 'gewoon' weer 6x1000 meter doen in de bossen bij Fort Tuthill. Ondanks windkracht 7 voelde deze training veel beter dan vorige week, toen ik dezelfde training op het schema had staan.

Vanwege lichte pijnklachten in mijn hamstring heb ik er op vrijdag, in overleg met fysio Luc Schout en coach Grete, voor gekozen om 's ochtends alleen een halfuurtje op de crosstrainer te gaan staan en 's middags krachttraining te doen.

Vandaag, zaterdag, stond in het teken van misschien wel de belangrijkste training van de week. Normaal gesproken vertelt iedereen die ervaring heeft met het trainen op hoogte mij dat je vooral rustig aan moet doen. Maar omdat we vandaag afdaalden naar Cottonwood op ongeveer een kilometer boven zeeniveau konden de remmen wel los. Dit betekende dat nagenoeg de hele groep (inclusief de fysio) vandaag behoorlijk kapot aan het gaan was. Natuurlijk werkt het ook inspirerend als je tijdens de warming-up aan alle kanten voorbij geraasd wordt door Denen, Canadezen, Noren en Zweden die ook maar één plan hebben; heel hard trainen.