Zilver bij het NK junioren

Met een succesvol voorseizoen in de benen waarin ik drie keer een 800 meter liep en drie keer mijn persoonlijk record verbeterde stond ik dit weekend aan de start bij het NK junioren. Het NK was dit jaar een stukje dichter bij mijn ouderlijk huis, namelijk in Emmeloord. Het was fijn dat er deze keer geen hotelovernachting aan te pas hoefde te komen om in de buurt te kunnen overnachten.

Op vrijdagavond stonden de series gepland. Voor mij was het zaak om hier, met zo min mogelijk energie te verspillen, doorheen te komen. De eerste twee per serie kwalificeerden zich rechtstreeks voor de finale en dit werd aangevuld met twee tijdsnelsten. Ik liep de hele race op plek twee en kon op het moment dat het spannend leek te worden voor de eerste twee plekken een versnelling plaatsen waardoor ik mijn serie won en me dus kwalificeerde voor de finale op zaterdag.

Voor de finale had ik samen met Grete besloten dat ik de kop zou pakken omdat we van mening waren dat dit voor mij de beste tactiek was. Waar het mij in de afgelopen weken steeds makkelijker lukte om op een ontspannen manier een hoog tempo te lopen, was mijn tempo in deze finale lang niet hoog genoeg. Ik merkte aan mijn loopstijl al dat het vandaag niet ging zoals we hadden verwacht, mijn relatief lage tempo resulteerde er dan ook in dat mijn twee concurrenten mij tussen 500 en 600 meter al passeerden. In plaats van te strijden om het goud, wat mijn doel was voor dit weekend, moest ik strijden voor plek twee in de race. Gelukkig kon ik door mijn laatste 'versnelling' (echt versnellen lukt op zo'n moment niet meer, dus het gaat er vooral om dat ik zo min mogelijk vertraag) rustig op te bouwen nog wel de zilveren medaille bemachtigen.